Speltherapie
Spel is de taal van het kind. Wat het kind nog niet zo goed kan zeggen, kan het wel in spel laten zien.
Speltherapie
Voor kinderen is spelen de meest natuurlijke manier om de wereld te ontdekken, om gevoelens te uiten en te verwerken. Spel is de taal van het kind. Wat het kind nog niet zo goed kan zeggen, kan het wel in spel laten zien. Het kind kan laten zien hoe het de wereld beleeft, wat het voelt en denkt, wat het bezig houdt. Een gevoel of vervelende ervaring die een kind moeilijk onder woorden kan brengen, speelt het vaak wel uit en verwerkt het op deze manier.
De therapeut verwoordt wat het kind speelt en zegt, waardoor het kind zelf meer inzicht in de situatie en zichzelf kan krijgen.
Gesteund door de therapeute krijgt het kind de gelegenheid nieuwe ervaringen op te doen, zijn eigen mogelijklheden weer te ontdekken en te gebruiken. Dan komt er weer ruimte en kan het kind weer verder in zijn ontwikkeling.
Kinderen vanaf een jaar of 10 vinden het soms fijner om te praten in plaats van te spelen. Hier is binnen de praktijk genoeg ruimte en technieken voor beschikbaar. Kinderen en tieners zijn dus van harte welkom binnen de praktijk.
Een goed contact, bespreken van ervaringen en mee durven veranderen heeft een positief effect op de therapie van het kind. Daarom zal er geregeld een oudergesprek plaatsvinden.
Dit gesprek vindt plaats in de praktijk. We bespreken de voortgang van de therapie van uw kind. Tijdens dit gesprek kunt u ook uw zorgen en opvoedvragen bespreken en wordt samen met de ouders bekeken hoe zij hun aanpak beter zouden kunnen afstemmen op de behoefte van hun kind. Er kan u geadviseerd worden deel te nemen aan de oudercursus 'Ik ben benieuwd naar jou...'(4 avonden) en kan er systeemgericht gewerkt gaan worden d.m.v de IZR methode (Interactieve Zelf-Resonantie), Opvoedopstellingen of de Yucelmethode of een combinatie hiervan.
Contact opnemen
Neem gerust vrijblijvend contact op voor persoonlijk advies. Bel 06-18982122 of laat uw gegevens achter.
Uit de praktijk...
S’ (11) heeft zijn zusje twee jaar geleden verloren ‘S’ kan zijn moeder niet troosten en wordt steeds stiller. Ben jij ook wel eens verdrietig om je zusje? ‘S’ haalt zijn schouders op en kijkt mij aan. ‘Ja’ zegt hij dan. ‘Waar voel je dat verdriet van binnen? ‘Overal.’ ‘Wat voor dier past er bij jouw verdriet het beste, een groot of een klein dier?’ ‘Een konijntje,’ zegt ‘S’ resoluut. ‘S’ krijgt een bak met knuffels en vraag of hij er één uit wil kiezen. Hij aarzelt even, maar dan kiest hij een klein blauw konijntje. Het konijntje krijgt een speciale plek in de spelkamer. ‘S’ zijn verdriet staat zo iedere week centraal, zonder dat hij erover hoeft te praten.